Kilka dni temu w mieście, w którym obecnie mieszkam odbywał się festiwal muzyki. Co roku, regionalni artyści organizują koncerty i pokazy tańca w kilkunastu miejscach w Angouleme.
Moi znajomi to bardzo zróżnicowana kulturowo grupa, która przy okazji takich eventów bardzo dużo się od siebie uczy.
(Jedna z kolacji międzynarodowych, na których uczyłam się o kulturze i tradycjach: Szwajcarii, Hiszpanii, Holandii, Finlandii i Curacao.)
Rozmawiamy o tradycjach, typowych dla poszczególnych regionów tańcach i utworach, muzyce popularnej i klasycznej. Tym razem wymienialiśmy się poglądami z Hiszpanami, Chorwatką, Włoszkami, Kolumbijczykiem, Urugwajczykami, Brytyjczykami, Francuzami i Niemcami. Przy francuskim jedzeniu i winie, muzyce na żywo i po upalnym dniu w wyczekiwanym cieniu i zachodzie słońca jednym uchem wyłapywałam ciekawostki, a w wewnętrznym monologu już szykowałam zajęcia z uczniami, wymyślałam metody dzięki którym będę mogła podzielić się z innymi wrażeniami z tego wieczora.
